• Het berenhart

    Hallo allemaal,

    Hebben jullie ons vorige week gemist? Dan verwijzen jullie ons naar de Ps van dit verslag.

    In de uren voor de wedstrijd hadden de coach en toeschouwers het koud. De vraag kwam daarmee om hartverwarmend korfbal te laten zien. Coach Andreas had hier wel vertrouwen in. Ik citeer; de zon schijnt over ons korfbalspel. Met deze woorden werd de bespreking voor de wedstrijd geopend. De opdracht was om plezier te maken, hard te werken en het samen waar te gaan maken. We werden attent gemaakt dat we geen vaste plaatsen hebben vandaag. Indien we dit wel willen, moeten we naar het theater. Gelukkig zag de coach ook zelf in dat deze grap van een laag niveau was. Aan zelfreflectie
    geen gebrek.

    Voorafgaand aan de wedstrijd werd de scheids gevraagd wat zijn tactiek van de dag is: fluiten als het nodig is, door laten gaan als het niet nodig is. Nog even snel werd er een dealtje gesloten met de cameraman van Reehorst. Contactgegevens werden uitgewisseld. We wensten elkaar succes en begonnen aan de wedstrijd.

    De eerste minuten van de wedstrijd was het jammer dat er gefilmd is. Toch zullen het vooral deze minuten zijn die we terug gaan kijken. Hier valt nog veel te verbeteren. Een vroege time-out was noodzakelijk. Gelukkig werd hierna het plezier teruggevonden, harder gewerkt en begonnen we het samen waar te maken. Reehorst waren we echter nog niet kwijt, zo was het nog steeds spannend toen het rustsignaal klonk.
    Er was paniek in de rust, de nop van Bas zat los. Slechts drie weken oud waren zijn schoenen. De coach adviseerde bezwaar aan te tekenen. De manke van het team werd op pad gestuurd om tape te zoeken.
    Gelukkig was ze net op tijd terug om de slotwoorden van de bespreking te horen: speel met jullie hart maar houd het hoofd erbij!

    Hartenlust was wat we in de tweede helft zagen. Er werd meer naar elkaar omgedraaid - uhm gekeken. Snap je? De beren slaagden erin het gat te vergroten. Ontspanning op het gezicht van assistent D. Velthuis. De passie vloog er vanaf bij de koploper. Wat een volwassen ploeg! Maandag mag het sterrenteam bijkomen van de spanning. Echter rust er wel een belangrijke taak op de schouders. De helden van 2 toejuichen.
    We sluiten deze avond af bij de Mac met een elite groepje. Gelukkig hielp het tegen de kater waar Coach Andreas mede verantwoordelijk voor is geweest.

    Lang leven de Mac!
    Tot volgende week!

    Groetjes, de verslag commissie

    Ps. Ook het verslag van vorige week wordt ge-update

rfwbs-sliderfwbs-sliderfwbs-sliderfwbs-sliderfwbs-sliderfwbs-sliderfwbs-slide